Decyzja o odmowie zmiany decyzji w przedmiocie dodatku mieszkaniowego

Warszawa, 15 marca 2024 r.

Mazowiecki Urząd Wojewódzki

w Warszawie

MUW-III.4131.2.2024

DECYZJA

Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie,

działając na podstawie art. 154 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania

administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270; dalej: k.p.a.), art. 7 ust. 1 i 5 w zw. z art. 3 ust.

3, art. 7 ust. 6 ustawy z 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 2023 r. poz.

1037), po rozpatrzeniu wniosku Jana Kowalskiego o zmianę decyzji wydanej z

upoważnienia Wojewody Mazowieckiego z dnia 10 lutego 2024 r., nr MUW-III.4131.1.2024, w przedmiocie

odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego,

postanawia:

- odmówić zmiany własnej decyzji z 10 lutego 2024 r., nr MUW-III.4131.1.2024, o odmowie

przyznania dodatku mieszkaniowego Janowi Kowalskiemu, zamieszkałemu w

Warszawie przy ul. Kwiatowej 12.

Uzasadnienie

Podstawę wydania zaskarżonej decyzji stanowił art. 154 § 1 k.p.a., zgodnie z którym decyzja ostateczna, na mocy której żadna ze stron nie nabyła prawa, może być w każdym czasie uchylona lub zmieniona przez organ administracji publicznej, który ją wydał, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony.

Skarżący domagał się bowiem zmiany ostatecznej decyzji wydanej z upoważnienia Wojewody Mazowieckiego z 10 lutego 2024 r., w zw. z tym jego wniosek należało rozpatrzyć w trybie przytoczonego wyżej art. 154 k.p.a.

Trybu określonego w art. 154 k.p.a. nie można traktować jako służącego do ponownego rozpatrzenia sprawy zakończonej już decyzją ostateczną. Istota tego postępowania sprowadza się do zbadania, czy w ustalonych okolicznościach faktycznych i prawnych dotychczasowej decyzji zostały spełnione szczególne przesłanki wymienione w tym przepisie, tzn. czy interes społeczny lub słuszny interes strony przemawiają za zmianą lub uchyleniem dotychczasowej decyzji. Tryb określony w art. 154 k.p.a. może mieć zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do decyzji opartych o uznanie administracyjne. Ich zastosowanie w stosunku do decyzji związanych jest niedopuszczalne (zob. wyrok NSA z 20 stycznia 2023 r., II GSK 1234/22, LEX nr 1234567).

Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy, należy stwierdzić, iż decyzja o odmowie przyznania Skarżącemu dodatku mieszkaniowego nie jest decyzją uznaniową, a decyzją związaną. Oznacza to, iż organ związany jest przepisami ustawy o dodatkach mieszkaniowych. Podkreślić należy, że ustawodawca nie pozostawił organom orzekającym w przedmiocie dodatku mieszkaniowego jakiegokolwiek marginesu swobody uznania, uzależniając prawo do dodatku mieszkaniowego wyłącznie od spełnienia określonych w ustawie kryteriów dochodowych oraz dotyczących normatywnej powierzchni użytkowej zajmowanego lokalu. Każde przekroczenie określonej w ustawie powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego, w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego, niezależnie od wielkości tego przekroczenia, skutkuje ex lege utratą prawa do dodatku mieszkaniowego, bez jakiejkolwiek uznaniowości, czy też kierowania się zasadami słuszności ze względu na trudną sytuację Skarżącego. Jeżeli są spełnione przesłanki do przyznania dodatku mieszkaniowego - organ musi przyznać ten dodatek, z kolei jeżeli Wnioskodawca nie spełnia choćby jednej przesłanki - dodatek taki nie może być przyznany.

W rozpatrywanej sprawie przekroczenie normatywnej powierzchni zajmowanego przez Skarżącego mieszkania aż o 15 m2 obligowało organ orzekający do odmowy przyznania wnioskowanego dodatku. Związanie organu przepisami prawa, które w sposób jednoznaczny określają, że normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego w przeliczeniu na jedną osobę nie może przekraczać wskazanej w tych przepisach powierzchni, powoduje, iż przekroczenie normatywnej powierzchni skutkuje odmową przyznania dodatku mieszkaniowego.

Mając na uwadze, że decyzja o odmowie przyznania Skarżącemu dodatku mieszkaniowego jest decyzją o charakterze związanym, nie może ona być przedmiotem żądania z art. 154 k.p.a., który - jak wyżej podniesiono - może odnosić się wyłącznie do decyzji ostatecznych, w których żadna ze stron nie nabyła prawa, a które mają charakter uznaniowy.

Organ wyjaśnił, że tryb przewidziany w art. 154 § 1 k.p.a. ma na celu weryfikację ostatecznych decyzji administracyjnych dotkniętych wadami niekwalifikowanymi, tzn. takimi, które nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania administracyjnego lub stwierdzenia nieważności decyzji. Postępowanie prowadzone w tym trybie jest postępowaniem nadzwyczajnym, którego przedmiotem nie jest merytoryczne rozpoznanie sprawy, lecz przeprowadzenie weryfikacji wydanej już w sprawie decyzji ostatecznej z jednego tylko punktu widzenia, a mianowicie czy za zmianą (uchyleniem) przemawia interes społeczny lub słuszny interes strony. Uwzględnienie interesu strony należy rozumieć w ten sposób, iż mając do wyboru możliwość korzystniejszego dla strony rozstrzygnięcia, niepozostającego jednakże w kolizji z obowiązującym porządkiem prawnym, organ, działając w granicach uznania administracyjnego, przyjmuje ten sposób orzekania, zmieniając decyzję mniej korzystną dla strony. Nie mieści się jednak w takim pojęciu interesu strony orzekanie w sposób sprzeczny z przepisami prawa.

W niniejszej sprawie Skarżący domagał się zmiany decyzji ostatecznej z 10 lutego 2024 r., nr MUW-III.4131.1.2024, odmawiającej przyznania mu dodatku mieszkaniowego przy uwzględnieniu prawa Skarżącego jako osoby niepełnosprawnej do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju, co potwierdzało orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z 5 stycznia 2023 r.

Przyznanie dodatku mieszkaniowego nie ma jednak charakteru uznania administracyjnego, a wynika wprost z przepisów wskazanej ustawy. Innymi słowy organ, rozstrzygając o prawie do tego świadczenia, nie ma żadnego wyboru (luzu) decyzyjnego.

Tymczasem tryb nadzwyczajny określony w art. 154 k.p.a. może mieć zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do decyzji uznaniowych, tzn. cechujących się tym, iż przy ich wydawaniu organ miał do dyspozycji określone luzy decyzyjne. Zmiana decyzji ostatecznej w trybie art. 154 k.p.a. dopuszczalna jest wyłącznie dla decyzji o charakterze uznaniowym.

W niniejszej sprawie decyzja z 10 lutego 2024 r. odmawiająca przyznania Skarżącemu dodatku mieszkaniowego jest decyzją związaną, która nie może być zmieniona w trybie art. 154 k.p.a.

Mając na uwadze powyższe, organ postanowił jak na wstępie.

Pouczenie:

Od niniejszej decyzji stronom służy prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji. Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie.

W trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania strona może zrzec się prawa do jego wniesienia wobec organu administracji publicznej, który wydał decyzję. Z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania przez ostatnią ze stron postępowania decyzja staje się ostateczna, prawomocna i podlega wykonaniu.

..........................................

Z upoważnienia Wojewody Mazowieckiego

Anna Nowak

Starszy Inspektor Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego

Otrzymują:

1) Jan Kowalski

2) a/a