Decyzja o uznaniu za dłużnika alimentacyjnego

ul. Kwiatowa 12, 00-001 Warszawa, dnia 2023-10-26

ul. Polna 23/4, 80-001 Gdańsk

Znak: ZOA/2023/10/00123

ul. Słoneczna 4, 81-001 Gdynia

DECYZJA

Na podstawie art. 104 ustawy z 14.06.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.) – dalej: k.p.a., oraz art. 5 ust. 3 ustawy z 2022.06.07 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz.U. z 2022 r. poz. 1205 ze zm.) – dalej: u.p.o.u.a.,

orzekam

o uznaniu Jan Kowalski, PESEL: 85031201234, za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych.

UZASADNIENIE

W dniu 2023-08-15 do tutejszego organu wpłynął wniosek organu właściwego wierzyciela MOPS w Gdańsku o podjęcie działań wobec dłużnika alimentacyjnego Jan Kowalski w związku z niewywiązywaniem się z uiszczania alimentów na rzecz uprawnionej/uprawnionego Anna Kowalska.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 u.p.o.u.a. w przypadku bezskuteczności egzekucji osoba uprawniona może złożyć do organu właściwego wierzyciela wniosek o podjęcie działań wobec dłużnika alimentacyjnego. W związku ze złożeniem przedmiotowego wniosku przez matkę dziecka Maria Kowalska, działającej w imieniu osoby uprawnionej Anna Kowalska, organ właściwy wierzyciela MOPS w Gdańsku, działając na podstawie art. 3 ust. 5 pkt 1 u.p.o.u.a., złożył do organu właściwego dłużnika wniosek o podjęcie działań wobec dłużnika alimentacyjnego.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 u.p.o.u.a. w przypadku otrzymania wniosku, o którym mowa wyżej, organ właściwy dłużnika przeprowadza wywiad alimentacyjny, w celu ustalenia sytuacji rodzinnej, dochodowej i zawodowej dłużnika alimentacyjnego, a także jego stanu zdrowia oraz przyczyn niełożenia na utrzymanie osoby uprawnionej, odbiera od niego oświadczenie majątkowe. W związku z tym pismem z dnia (znak: WYW/2023/09/0045) wezwano Jan Kowalski do stawienia się w dniu 2023-09-20 w siedzibie organu celem przeprowadzenia wywiadu alimentacyjnego i odebrania od Jan Kowalski oświadczenia majątkowego. W trakcie przeprowadzania wywiadu alimentacyjnego ustalono, że przyczyną nieuiszczania alimentów na rzecz osoby uprawnionej jest brak zatrudnienia.

Zauważyć należy, że w myśl art. 5 ust. 2 u.p.o.u.a. w przypadku, gdy dłużnik alimentacyjny nie może wywiązać się ze swoich zobowiązań z powodu braku zatrudnienia, organ właściwy dłużnika:

1) zobowiązuje dłużnika alimentacyjnego do zarejestrowania się jako bezrobotny albo jako poszukujący pracy w przypadku braku możliwości zarejestrowania się jako bezrobotny wraz ze wskazaniem nie dłuższego niż 30-dniowy terminu na wykonanie tego zobowiązania;

2) informuje właściwy powiatowy urząd pracy o potrzebie aktywizacji zawodowej dłużnika alimentacyjnego.

Pismem z dnia 2023-09-22 (znak: ZOB/2023/09/1234) zobowiązano Jan Kowalski do zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna albo jako poszukujący pracy w przypadku braku możliwości zarejestrowania się jako bezrobotny w maksymalnym terminie 30 dni od dnia odbioru pisma. Jednocześnie pismem z dnia 2023-09-22 (znak: INF/2023/09/5678) poinformowano Powiatowy Urząd Pracy w Gdyni o potrzebie Jan Kowalski aktywizacji zawodowej. Na podstawie daty stempla pocztowego ustalono, że pismo odebrała/odebrał Jan Kowalski w dniu 2023-09-25. Jednak z informacji uzyskanych z Powiatowego Urzędu Pracy w Gdyni wynika, że nie zastosowała/zastosował się Jan Kowalski do powyższego zobowiązania.

Wskazać trzeba, że zgodnie z art. 5 ust. 3 pkt 2 u.p.o.u.a. w przypadku, gdy dłużnik alimentacyjny odmówił zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotny albo poszukujący pracy w terminie wyznaczonym przez organ właściwy dłużnika, organ właściwy dłużnika wszczyna postępowanie dotyczące uznania dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. Postępowanie w niniejszej sprawie zostało wszczęte w dniu 2023-10-10, o czym poinformowano Jan Kowalski stosownym zawiadomieniem (znak: POS/2023/10/9012). Zawiadomienie zostało skutecznie doręczone w dniu 2023-10-12, co ustalono na podstawie daty stempla pocztowego zamieszczonego na zwrotnym potwierdzeniu odbioru.

Ponadto na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego ustalono, że przez ostatnie 6 miesięcy nie wywiązywała/wywiązywał się Jan Kowalski w każdym miesiącu ze zobowiązań alimentacyjnych w kwocie nie niższej niż 50% kwoty bieżąco ustalonych alimentów, tj. w wysokości 1000 zł (słownie: tysiąc złotych). Tym samym nie zachodzi przesłanka wynikająca z art. 5 ust. 3a u.p.o.u.a., który stanowi, że decyzji o uznaniu dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych nie wydaje się wobec dłużnika alimentacyjnego, który przez okres ostatnich 6 miesięcy wywiązywał się w każdym miesiącu ze zobowiązań alimentacyjnych w kwocie nie niższej niż 50% kwoty bieżąco ustalonych alimentów.

W związku z powyższym, zachodzą tym samym przesłanki do uznania Jan Kowalski za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. Zgodnie z art. 5 ust. 3b u.p.o.u.a., jeżeli decyzja o uznaniu dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych stanie się ostateczna, organ właściwy dłużnika:

1) składa wniosek o ściganie za przestępstwo określone w art. 209 ustawy z 6.06.1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. z 2021 r. poz. 2345 ze zm.) oraz

2) po uzyskaniu z centralnej ewidencji kierowców informacji, że dłużnik alimentacyjny posiada uprawnienie do kierowania pojazdami, kieruje wniosek do starosty o zatrzymanie prawa jazdy dłużnika alimentacyjnego wraz z odpisem tej decyzji.

W tym stanie faktycznym i prawnym orzeczono jak w sentencji.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji stronie przysługuje prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku za pośrednictwem MOPS w Gdyni w terminie 14 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji.

W trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania strona może zrzec się prawa do wniesienia odwołania wobec organu administracji publicznej, który wydał decyzję. Z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania przez ostatnią ze stron postępowania decyzja staje się ostateczna i prawomocna, co oznacza, iż brak jest możliwości zaskarżenia decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.