Zasady stosowania urządzeń do kontroli ruchu drogowego
- Prawo
administracyjne
- Kategoria
instrukcja
- Klucze
bezpieczeństwo ruchu drogowego, latarki czerwone, tarcze do zatrzymywania pojazdów, urządzenia do kontroli ruchu drogowego, urządzenia nagłaśniające, urządzenia sygnalizacyjne
Dokument "Zasady stosowania urządzeń do kontroli ruchu drogowego" określa zasady i wytyczne dotyczące używania urządzeń kontrolnych do monitorowania i zarządzania ruchem drogowym. Omawia różne rodzaje urządzeń, ich zastosowanie oraz procedury kontroli i konserwacji. Dokument ten jest istotny dla wszystkich osób odpowiedzialnych za utrzymanie bezpieczeństwa na drogach oraz kontrolę ruchu drogowego.
14. Urządzenia do kontroli ruchu drogowego
14.1. RD-12/2023 Zasady ogólne
Do prowadzenia nadzoru nad ruchem drogowym, ujawniania i zapisywania naruszeń przepisów ruchu drogowego, podawania kierującemu pojazdem poleceń do określonego zachowania upoważnione organy kontroli ruchu drogowego mogą stosować:
– urządzenia rejestrujące przeznaczone do ujawniania i zapisywania za pomocą technik utrwalania obrazów naruszenia przepisów ruchu drogowego przez kierujących pojazdami,
– tarcze do zatrzymywania pojazdów (w przypadku zatrzymania pojazdu w warunkach niedostatecznej widoczności tarcza powinna być wyposażona w elementy odblaskowe lub światło czerwone),
– latarki ze światłem czerwonym do zatrzymywania pojazdów,
– urządzenia nagłaśniające przeznaczone do podawania poleceń kierującym pojazdami,
– urządzenia sygnalizacyjne przeznaczone do podawania poleceń kierującym pojazdami.
RD-12/2023
14.2. Tarcze do zatrzymywania pojazdów
Tarcza do zatrzymywania pojazdów (rys. 14.2.1) składa się z pierścienia barwy białej i koła barwy czerwonej posiadających wspólny środek. Tarcza posiada także uchwyt.
Średnica zewnętrzna tarczy nie może być mniejsza niż 140 mm, a średnica koła o barwie czerwonej powinna wynosić od 50% do 60% średnicy tarczy.
Rys. 14.2.1. Tarcza do zatrzymywania pojazdów
Pola barwy białej i czerwonej powinny być wykonane z folii odblaskowej typu 2 lub folii pryzmatycznej albo jako światło odblaskowe. Mogą być też wykonane jako elementy świecące o równomiernym natężeniu światła na powierzchni tarczy.
Tarcza powinna być wykonana z materiałów niełamliwych. Uchwyt powinien posiadać dodatkowo element ograniczający możliwość wypadnięcia tarczy z ręki.
Barwy pierścienia i koła wewnętrznego powinny odpowiadać wymaganiom jak dla znaków drogowych pionowych.
14.3. Latarki ze światłem czerwonym do zatrzymywania pojazdów
Latarka powinna emitować światło barwy czerwonej. Pole powierzchni reflektora lub powierzchni części świecącej latarki, prostopadłej do kierunku nadjeżdżania zatrzymywanego pojazdu, nie może być mniejsze niż 5000 mm2. Kształt powierzchni świecącej powinien być zwarty i mieć jedną z podstawowych figur geometrycznych (koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt, trapez).
14.4. Urządzenia nagłaśniające instalowane na pojazdach, przeznaczone do podawania poleceń uczestnikom ruchu
Urządzenia nagłaśniające powinny zapewniać zrozumiałe przekazywanie poleceń wydawanych przez osoby uprawnione, dotyczących zachowania uczestników ruchu.
Urządzenia nagłaśniające, umieszczone na zewnątrz pojazdu, powinny zapewniać bezpieczeństwo bierne przy wypadkach.
14.5. Urządzenia sygnalizacyjne instalowane na pojazdach, przeznaczone do podawania poleceń kierującym pojazdami
Urządzenia sygnalizacyjne wykonane w sposób zapewniający bezpieczeństwo uczestników ruchu powinny przekazywać w sposób łatwo dostrzegalny jednoznaczne polecenia do określonego zachowania się w ruchu drogowym kierującemu pojazdem.
Polecenia skierowane dla wybranych uczestników ruchu mogą być przekazywane za pomocą napisów na tablicy o zmiennej treści.
Podawane napisy powinny być dostrzegalne i czytelne z miejsca kierowcy, z odległości min. 25 m, zarówno w ciągu dnia, jak i po zmierzchu. W przypadku napisów skierowanych do przodu mogą być one odwrócone (napisy o odbiciu lustrzanym).
Urządzenia powinny umożliwiać podawanie poleceń: „Stój”, „Jedź za mną”, „Zwolnij”, „Zjedź na pobocze” itp.
Sterowanie urządzeniami powinno być możliwe z miejsca kierowcy. Za pomocą odpowiedniego urządzenia sygnalizacyjnego należy zapewnić monitorowanie wewnątrz pojazdu stanu poleceń podawanych uczestnikom ruchu.
14.6. RD-12/2023 Stacjonarne urządzenia rejestrujące
Stacjonarne urządzenia rejestrujące umieszcza się i trwale posadawia w pasie drogowym (rys. 14.6.1).
Stacjonarne urządzenia rejestrujące umieszczone w pasie drogowym powinny umożliwiać rejestrację naruszeń przepisów ruchu drogowego przez kierujących pojazdami.
Obudowę stacjonarnego urządzenia rejestrującego umieszcza się w przekroju poprzecznym drogi, w odległości nie mniejszej niż 1,0 m od krawędzi jezdni, opaski, krawędzi utwardzonego pobocza albo zewnętrznej krawędzi pasa awaryjnego.
Obudowę stacjonarnego urządzenia rejestrującego umieszcza się w pasie dzielącym jezdnie – nie mniej niż 1,0 m od krawędzi tego pasa.
RD-12/2023
W przypadku gdy stacjonarne urządzenie rejestrujące jest umieszczone na poboczu lub chodniku, po którym odbywa się ruch pieszych, wysokość, na której umieszcza się obudowę tego urządzenia, od podłoża nie powinna być mniejsza niż 2,5 m.
W przypadku gdy obudowa stacjonarnego urządzenia rejestrującego jest umieszczona nad jezdnią, wysokość, na której umieszcza się obudowę tego urządzenia, powinna odpowiadać wysokości określonej w WT-1/2020 dla znaków drogowych umieszczonych nad jezdnią.
Rys. 14.6.1. Przykład umieszczenia stacjonarnego urządzenia rejestrującego wraz z obudową
a) obudowa stacjonarnego urządzenia rejestrującego na konstrukcji wsporczej
b) obudowa stacjonarnego urządzenia rejestrującego typu wieżowego
Miejsce umieszczenia obudowy stacjonarnego urządzenia rejestrującego dokonującego pomiaru prędkości jazdy wraz ze stacjonarnym urządzeniem rejestrującym oznacza się znakiem D-51, zgodnie z Dz.U. 2002 nr 170 poz. 1393. Na odcinku drogi, na którym umieszczono stacjonarne urządzenie rejestrujące, które kontroluje średnią prędkość jazdy, powinna obowiązywać stała prędkość dopuszczalna. W przypadku gdy w przekroju poprzecznym drogi umieszczono stacjonarne urządzenie rejestrujące, które kontroluje średnią prędkość jazdy, początek odcinka drogi objętego automatyczną kontrolą średniej prędkości oznacza się znakiem D-51a, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r.. Koniec odcinka drogi objętego automatyczną kontrolą średniej prędkości oznacza się znakiem D-51b, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r..
Barwa żółta obudowy stacjonarnego urządzenia rejestrującego powinna spełniać wymagania określone w WT-2/2019.
Stacjonarne urządzenie rejestrujące wraz z obudową powinno być umieszczone w miejscu zapewniającym możliwość dojazdu pojazdów obsługi w pobliże obudowy urządzenia rejestrującego oraz ich postój w sposób niestwarzający utrudnienia w ruchu drogowym innym jego uczestnikom.
Jeżeli obudowa stacjonarnego urządzenia rejestrującego jest zlokalizowana w miejscu stwarzającym realną możliwość zderzenia pojazdu z tą obudową, w szczególności po zewnętrznej stronie łuku drogi lub na pasie dzielącym jezdnie, należy zastosować drogowe bariery ochronne lub osłony energochłonne.
Podsumowując, dokument "Zasady stosowania urządzeń do kontroli ruchu drogowego" stanowi kompleksowe opracowanie zasad stosowania urządzeń kontrolnych w celu zapewnienia bezpieczeństwa na drogach. Zawiera istotne wytyczne dotyczące monitorowania ruchu drogowego i konserwacji urządzeń, które są kluczowe dla zapewnienia sprawnego zarządzania ruchem drogowym.