Odwołanie od decyzji w sprawie pozwolenia na broń

Jan Kowalski                                                  ul. Kwiatowa 12, 10-001 Warszawa, dnia 25.05.2024

ul. Kwiatowa 12

10-001 Warszawa

 

Komenda Wojewódzka Policji

za pośrednictwem

Komenda Miejska Policji

w Warszawie

 

II WSC 1234/24

 

ODWOŁANIE

 

od decyzji z dnia 15.04.2024 Komendy Miejskiej Policji w Warszawie w

przedmiocie wydania pozwolenia na broń palną do ochrony osobistej (nr KMP-W/123/2024).

 

Zaskarżonej decyzji zarzucam naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i

niewłaściwe zastosowanie art. 10 ust. 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy o broni i amunicji

 

wnosząc o:

uchylenie zaskarżonej decyzji i wydanie pozwolenia na broń palną do ochrony osobistej

 

UZASADNIENIE

 

W ocenie strony, stanowisko zajęte przez organ pierwszej instancji nie zasługuje na

aprobatę, a w ustalonych okolicznościach faktycznych sprawy spełnione zostały materialno -

prawne podstawy do wydania wnioskowanego zezwolenia.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ustawy o broni i amunicji właściwy organ wydaje

pozwolenie, jeżeli okoliczności podniesione przez wnioskodawcę uzasadniają jego wydanie.

W myśl zaś art. 10 ust. 3 pkt 1 okolicznością taką może być w szczególności cel ochrony

osobistej lub bezpieczeństwa innych osób (np. rodziny). Katalog określony w ust. 3 tegoż art.

nie jest oczywiście katalogiem zamkniętym i nie uprawnia organu do ograniczenia się w

prowadzonym postępowaniu wyłącznie do expressis verbis wskazanych w tym przepisie

przesłanek. Jak już bowiem wskazano, to przepis art. 10 ust. 1 cyt. ustawy określa zakres

podstaw do przyznania uprawnienia, a zakres ten nie jest ograniczony tylko przesłankami z

art. 10 ust. 3 pkt 1-6 analizowanej ustawy.

Oceniając zatem pod tym kątem sprawę wnioskodawcy, mając na względzie ustalony

stan faktyczny sprawy, a także biorąc pod uwagę dyrektywę wynikającą z art. 7 k.p.a., trudno

uznać rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji za słuszne. Przede wszystkim zauważyć

należy, że wnioskodawca wykazał (a organ dodatkowo ustalił) okoliczności faktyczne, które

powinny prowadzić do uznania wniosku strony za zasadny. Okoliczność, że strona jako

prokurator spotykała się z groźbami, a co więcej, że na jej szkodę popełniono

przestępstwo groźby karalnej pozbawienia życia, zdaje się być jednak zasadną podstawą do

wydania zezwolenia na broń palną. A co istotne nie stoi temu na przeszkodzie interes

społeczny (co najmniej nie został on wykazany). Za przyznaniem uprawnienia stoi natomiast

słuszny interes wnioskodawcy.

Argumentacja organu, jakoby z racji wykonywanego zawodu skarżący musi się liczyć "z

ryzykiem zamachu na życie" jest w okolicznościach tej sprawy niestosowna i nie wystarcza

do odmowy wydania zezwolenia. Trzeba bowiem przyznać, że przestępstwo na szkodę strony

- groźba bezprawna pozbawienia życia, a także wielokrotne zawoalowane groźby nie mogą

być jednak oceniane jako "codzienność" (w szczególności fakt skazania za bezprawną groźbę

pozbawienia życia). Reglamentacja, o jakiej wspomina organ, jest, zdaniem strony, oparta na

ważeniu dwóch zasad określonych w art. 7 k.p.a.: zasady słusznego interesu strony i zasady

interesu społecznego. Trudno zaś (w ustalonych przez organ okolicznościach) doszukać się w

wydaniu wnioskodawcy pozwolenia na broń, naruszenia interesu społecznego, tym bardziej

że pozwolenie to nie byłoby wydawane przeciętnemu obywatelowi, ale osobie, która pełniła

służbę jako prokurator.

Z tych powodów odwołanie jest usprawiedliwione.

 

/-/ Jan Kowalski