Zażalenie na postanowienie w przedmiocie kryteriów wyodrębnienia wierzycieli w układzie częściowym

Warszawa, dnia 22.03.2024 r.

Sąd Okręgowy w WarszawieXXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy

za pośrednictwem:

Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawyw WarszawieX Wydział Gospodarczyds. Upadłościowych i Restrukturyzacyjnychul. Marszałkowska 8200-517 Warszawa

Dłużnik:Bud-Max Sp. z o.o.ul. Polna 1200-623 Warszawareprezentowana przez:r.pr. Jan Kowalskiadres do doręczeń:Bud-Max Sp. z o.o. Jan Kowalskiul. Kwiatowa 4/600-001 Warszawa

X GRs 123/23opłata sądowa stała: 200 zł (art. 75 pkt 3 u.k.s.c.)

ZAŻALENIE DŁUŻNIKAna postanowienie Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie, X WydziałGospodarczy ds. Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych, z dnia 15.03.2024 r.w przedmiocie stwierdzenia niezgodności z prawem kryteriów wyodrębnieniawierzycieli w układzie częściowym

Działając w imieniu dłużnika - Bud-Max Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (odpis pełnomocnictwa wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej w aktach sprawy), niniejszym na podstawie art. 182 ust. 4 ustawy z dnia 23 marca 2017 r. - Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2017 r. poz. 992; dalej: pr. rest.) zaskarżam w całości postanowienie Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie, X Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Restrukturyzacyjnych, z dnia 15.03.2024 r. w przedmiocie stwierdzenia niezgodności z prawem kryteriów wyodrębnienia wierzycieli w układzie częściowym, doręczone pełnomocnikowi dłużnika wraz z uzasadnieniem w dniu 18.03.2024 r.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 180 ust. 2 pr. rest., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na stwierdzeniu, że zaproponowane w układzie częściowym kryterium wyodrębnienia wierzycieli na podstawie sumy wierzytelności jest nieobiektywne oraz nieuzasadnione ekonomicznie z punkt widzenia wierzycieli dłużnika, gdyż faworyzuje tzw. wierzycieli drobnych.

Mając powyższe na względzie, wnoszę o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez stwierdzenie zgodności z prawem kryteriów wyodrębnienia wierzycieli objętych układem częściowym

UZASADNIENIE

1. Legitymacja czynnaZgodnie z art. 182 ust. 4 pr. rest. na postanowienie stwierdzające niezgodność z prawem kryteriów wyodrębnienia wierzycieli zażalenie przysługuje dłużnikowi. Mając na względzie powyższe, dłużnik jest uprawniony do złożenia zażalenia.

2. Ustalenia sądu pierwszej instancjiW dniu 10.02.2024 r. dłużnik złożył wniosek o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego. W przedmiotowym wniosku dłużnik złożył propozycje układowe odnoszące się wyłącznie do wierzycieli posiadających największe wierzytelności (powyżej 50 000 zł każda). Postanowieniem z dnia 15.03.2024 r. Sąd uznał, że zastosowane przez dłużnika kryterium wyodrębnienia wierzycieli jest niezgodne z prawem. W zaskarżonym postanowieniu sąd pierwszej instancji uznał, że skutkiem przyjęcia takiego kryterium wyodrębnienia wierzycieli byłoby pokrzywdzenie wierzycieli objętych układem z uwagi na tylko pozorny obiektywizm kryterium wyboru. Ponadto Sąd podkreślił, że tak sprecyzowane przez dłużnika kryterium nie zostało w sposób jednoznaczny określone. W ocenie Sądu, wątpliwe jest również ekonomiczne uzasadnienie propozycji dłużnika.

3. Struktura wierzycieli oraz uzasadnienie ekonomiczneZe stwierdzeniem Sądu nie sposób się zgodzić, gdyż w niniejszej sprawie, z uwagi na strukturę wierzytelności przysługujących wierzycielom względem dłużnika, zastosowanie powinna znaleźć instytucja układu częściowego. Jest ona uzasadniona ekonomicznie zarówno dla dłużnika, jak i jego wierzycieli. Jak podkreśla się w doktrynie prawa restrukturyzacyjnego, instytucja układu częściowego jest dedykowana dłużnikom posiadającym bardzo wielu wierzycieli i kontrahentów mogących potencjalnie stać się jego wierzycielami, których wierzytelności zasadniczo nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa dłużnika (Adam Kowalski, Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Legalis/el. 2023, komentarz do art. 180). Istotnych jest tylko 5 największych wierzycieli.W niniejszej sprawie dłużnik posiada 50 wierzycieli, przy czym jedynie 5 z nich posiada wierzytelności na kwotę powyżej 50 000 zł. Dodatkowo, 5 wierzycieli z najwyższymi wierzytelnościami to dostawcy materiałów budowlanych mający szczególnie istotne znaczenie z punktu widzenia prowadzonej przez dłużnika działalności i zawieranych w przyszłości umów. Stąd dłużnik, chcąc doprowadzić do zaspokojenia wierzycieli, których wierzytelności mają zasadniczy wpływ na dalsze funkcjonowanie jego przedsiębiorstwa, złożył propozycje układowe dotyczące wyłącznie wierzycieli, których wierzytelności przekraczają 50 000 zł. Łącznie suma wierzytelności tych wierzycieli stanowi 80% ogólnej sumy wierzytelności.

4. ObiektywnośćBłędna jest ocena Sądu w przedmiocie niespełnienia przez kryterium zaproponowane przez dłużnika przesłanki obiektywności. Wynikająca z art. 180 ust. 2 pr. rest. przesłanka obiektywności oznacza, iż ustalone przez dłużnika kryterium nie może być związane z emocjonalnym nastawieniem do wierzyciela.W niniejszej sprawie, kryterium zostało dookreślone w odniesieniu do progu kwotowego, co oznacza, że zastosowanie kryterium proponowanego przez dłużnika ma charakter niejako automatyczny. W przypadku gdy wierzytelność znajduje się nad progiem 50 000 zł, będzie objęta układem częściowym. W przypadku zaś gdy wierzytelność nie przekracza 50 000 zł, nie może być objęta układem częściowym. Kwota 50 000 zł wydaje się odpowiednim progiem z uwagi na to, że wierzytelności należące do wierzycieli z najwyższymi wierzytelnościami kształtują się w przedziale od 60 000 zł do 100 000 zł, podczas gdy inne wierzytelności kształtują się w przedziale od 1 000 zł do 10 000 zł. Nie zostanie zatem pokrzywdzony wierzyciel, który - jak to ustalił Sąd meriti - "został zakwalifikowany do grupy wierzycieli objętych układem, mimo iż jego wierzytelność jest li tylko o 1 zł wyższa od wierzytelności wierzyciela drobnego".

5. Właściwość sąduW stosunku do orzeczeń wydawanych przez sąd restrukturyzacyjny sądem odwoławczym jest przełożony nad nim sąd okręgowy - sąd gospodarczy. Stąd właściwy do rozpoznania zażalenia jest Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy.

6. OpłataOpłata od niniejszego wniosku została ustalona na podstawie art. 75 pkt 3 u.k.s.c. Stosownie bowiem do treści powyższego przepisu, od zażalenia na postanowienia wydane w postępowaniach upadłościowym i restrukturyzacyjnym pobiera się stałą opłatę w wysokości 200 złW świetle powyższego zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji uznać należy za uzasadnione.

r.pr. Jan Kowalski

Załącznik:1) dowód uiszczenia opłaty sądowej od zażalenia (potwierdzenie przelewu).